Γιάννης Ανδρεάδης

Γεννήθηκα…

…στα Γιαννιτσά του Ν. Πέλλας

Ετών…

46+ … (23/3/1967)

Η μητέρα…

…δασκάλα (έσκισε αρκετά τετράδια αντιγραφής μέχρι να μάθω να γράφω σωστά)

Ο πατέρας…

…μου έδειξε πως να μελετώ Μαθηματικά

5ο ΛΥΚΕΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ…

…το περίφημο, 6 χρόνια, ποδιές, μετά μικτό Δέσμες… και τα λόγια των καθηγητών να ηχούν ακόμα: «το 15 και πάνω είναι μόνο για τον θεό»!!

Το Μαθηματικό…

…ναι ήταν η πρώτη μου επιλογή, σπουδές στην Θεσσαλονίκη και μαθήματα από την αρχή

Σπουδές στο εξωτερικό…

…παραλίγο αλλά όχι δε φέρω κανένα εξωτικό τίτλο Msc, Phd, xyz… κλπ. Συγκυρίες… επιλογές… άλλωστε ποτέ δεν είναι αργά

Κιμωλία…

…μου αρέσει ειδικά όταν έσπαγε στο χέρι μου πριν το τελευταίο «ίσον»

Τα Μαθηματικά…

…ένα πανέμορφο χάος… (ή μήπως πιο πολλά… χμ!!)

Με ενοχλούν…

…οι ξερόλες, οι αλάνθαστοι, αυτοί που τα λύνουν όλα, αυτοί που πιάνουν θέματα…

Με γοητεύει…

…η μυρωδιά του σωστού δίπλα από το λάθος

Πιστεύω…

…στην σκέψη που γεννά την γνώση και στην γνώση που μεταδίδεται

12 χρόνια…

…πριν η δική μου τροχιά συναντήθηκε με αυτήν του Γιώργου (κατά πολλούς Κο Κυριακίδη) Από τότε μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο «Στα παιδιά που τα θέλουνε όλα» Το Σπουδαστήριο ξεκίνησε έτσι και το ταξίδι συνεχίζεται…

Τα παιδιά…

…ας μιλήσει κάποιος άλλος για μας

Δυσκολεύομαι…

…να συνηθίσω το «ΚΥΡΙΕ»

Δεν θέλω…

…να χαϊδεύω τα αυτιά των παιδιών

Πιστεύω…

…στην δουλειά και την έμπνευση

Μαθαίνω…

…και ξέρω πως διδάσκουμε όχι με αυτά που ξέρουμε αλλά με αυτό που είμαστε

Αυτός είμαι